Πόσες φορές στην ζωή σου έχει τύχει να κάνεις καλό, να προσφέρεις απλόχερα και να φερθείς γενναιόδωρα και στο τέλος όχι μόνο να βγεις χαμένος, αλλά και με το μαχαίρι στην πλάτη;
Ξέρω… Είναι περίεργο, εκνευριστικό και σου αφήνει μια πικρή γεύση. Βασικά αισθάνεσαι στον αέρα, λες και κάποιος σε πρόδωσε, ενώ ταυτόχρονα σε γελοιοποίησε. Και είναι λογικό. Όταν κάνεις καλό, είμαι σίγουρος πως τις περισσότερες φορές δεν περιμένεις αντάλλαγμα.
Το κάνεις γιατί το θέλεις, σου βγαίνει επειδή θέλεις να προσφέρεις ή απλούστατα να βοηθήσεις.
Να σου πω την αλήθεια, πιστεύω πως έχει συμβεί στους περισσότερους.
Ωστόσο, όταν κάνεις καλό και ο άλλος σε αδειάζει, πόσο μάλλον όταν σου φέρεται άδικα ή άσχημα, σε σημαδεύει με ένα συγκεκριμένο τρόπο:
Αρχίζεις να χάνεις την εμπιστοσύνη σου στους ανθρώπους.
Και αυτό είναι το πραγματικό πρόβλημα.
Έκανα Καλό Και Με Μαχαίρωσε Πισώπλατα
Δεν πρόκειται να σου πω για κάποια δική μου εμπειρία. Είμαι σίγουρος πως έχεις αρκετές δικές σου να ανακαλέσεις και να καταλάβεις απόλυτα τι θέλω να πω.
Προσφέρεις πολλά, κάνεις καλό, βοηθάς, σώζεις και βγάζεις κάποιον από την δύσκολη κατάσταση και στο τέλος δεν ξέρεις από πού σου ήρθε.
Όταν λοιπόν σου συμβαίνει να πέσεις σε μια τέτοια κατάσταση, οι σκέψεις σου κάνουν πολλές μανούβρες για έναν απλό λόγο:
Προσπαθείς να καταλάβεις γιατί συνέβη.
Πριν συνεχίσεις τσέκαρε το βίντεο:
Έφταιξες εσύ που έκανες το καλό και ήσουν υπερβολικά γενναιόδωρος από την αρχή ή ο άλλος έχει θέμα;
Μήπως να αρχίσεις να κοιτάς με μισό μάτι από εδώ και πέρα τους υπόλοιπους; Για να μην την πατήσεις ξανά.
Αυτές και άλλες σκέψεις έρχονται σαν καταιγίδα στο μυαλό σου και αν θέλεις την γνώμη μου, είναι απόλυτα φυσιολογικό.
Όμως επίτρεψε μου να πω κάποια πράγματα παραπάνω.
Έκανες Καλό Και Αυτό Από Μόνο Του Αρκεί
Όχι, δεν θέλεις να γίνεις Άγιος, ούτε να πάρεις τον ρόλο του Ερυθρού Σταυρού.
Το καταλαβαίνω.
Όμως να θυμάσαι κάτι και ενώ το γράφω θέλω πραγματικά να έχεις στο πίσω μέρος του μυαλού σου πως το εννοώ.
Όταν κάνεις καλό και είσαι γενναιόδωρος με τους ανθρώπους, δεν είναι κακό ούτε μειονέκτημα.
Αντιθέτως.
Δείχνει έναν άνθρωπο ποιότητας, που όταν ο συνάνθρωπος του βρεθεί σε δύσκολη θέση,
δεν θα μείνει με σταυρωμένα τα χέρια.
Και αυτό στον δικό μου κόσμο είναι αρετή, όχι αδυναμία.
Είναι όπως ο μύθος με τα καλά παιδιά: Μην είσαι καλό παιδί γιατί οι γυναίκες θα σε απορρίψουν.
Λάθος. Να είσαι καλός, απλά με όρους. Να προσφέρεις πρώτος, γιατί όταν το κάνεις, προβάλεις προς τους άλλους ένα πολύ σημαντικό φίλτρο χαρακτήρα.
Αν το εκτιμήσουν και νιώσουν ευγνωμοσύνη, τότε έχεις βρει έναν ακόμα ποιοτικό άνθρωπο, που ενδέχεται να τον βάλεις περισσότερο στην ζωή σου. Έναν άνθρωπο που έχει και αυτός να δώσει πίσω και κυρίως έχει τις ίδιες αξίες με εσένα.
Αν δεν το εκτιμήσουν, τότε απλά έχουν μάθει μόνο ένα πράγμα:
Να παίρνουν χωρίς να δίνουν.
Κάνε Καλό – Όμως Με Μέτρο
Δύσκολος τίτλος.
Γίνεται να κάνεις καλό με μέτρο, με σταγονόμετρο και να περιμένεις με την πλάτη στον τοίχο αν ο άλλος θα ανταποκριθεί;
Πιστεύω ειλικρινά πως αυτό δεν γίνεται ειδικά αν είναι στον χαρακτήρα σου να κάνεις καλό.
Όμως πρόσεξε.
Υπάρχουν οι άνθρωποι που δίνουν αξία και υπάρχουν οι άνθρωποι που παίρνουν αξία.
Σε έναν πονηρό κόσμο, οι πρώτοι ίσως είναι ανόητοι και οι δεύτεροι έξυπνοι.
Από την παραπάνω πρόταση κράτησε το «ίσως».
Γιατί όπως καταλαβαίνεις, υπάρχει μια συγκεκριμένη διαφορά ανάμεσα σε αυτές τις δύο κατηγορίες ανθρώπων.
Οι άνθρωποι που προσφέρουν θεωρώ πως δεν βγαίνουν χαμένοι, τουλάχιστον μακροπρόθεσμα. Βραχυπρόθεσμα μπορεί.
Α) Όταν δίνεις αξία και κάνεις καλό, σημαίνει πως έχεις πράγματα να προσφέρεις. Και αυτό δεν μπορώ να πιστέψω πως είναι μειονέκτημα.
Β) Όταν μόνο παίρνεις και δεν μπορείς να εκτιμήσεις αυτά που σου προσφέρονται, θα είσαι για πάντα φτωχός.
Όχι υλικά αλλά ψυχικά.
Ξέρω πως μπορεί να το βλέπω κάπως ρομαντικά, όμως είμαι της άποψης πως ότι κάνεις τοκίζεται και κάποια στιγμή θα σου επιστραφεί.
Ίσως γιατί έτσι μεγάλωσα και αυτές τις αξίες πήρα από τους πιο κοντινούς μου ανθρώπους.
Ωστόσο, δεν είναι εύκολο να κάνεις καλό και οι άλλοι όχι μόνο να μην το εκτιμούν, αλλά να σου κάνουν και κακό.
Και το πιο δύσκολο σε αυτή την περίπτωση, είναι να αποδεχτείς πως κάποιοι άνθρωποι απλά δεν έχουν να δώσουν.
Και αυτό είναι ίσως η χειρότερη τιμωρία τους.
Συνεπώς, κράτα πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού σου ότι ως Άνδρας Αξίας θα είσαι γενναιόδωρος και θα δίνεις αξία στους άλλους, αλλά ποτέ σε βάρος του εαυτού σου. Δεν χρειάζεται να τα κάνεις όλα για τους άλλους χωρίς όρια, γιατί υπάρχει πιθανότητα να μην το εκτιμήσουν ποτέ. Αλλά και πάλι, αν είναι να κάνεις κάτι καλό, κάνε το γιατί έχεις αξία να δώσεις, έχεις να προσφέρεις, και δεν εννοούμε υλικά, αλλά ψυχικά.
Τα επόμενα καλύτερα άρθρα που μπορείς να διαβάσεις:
-
Η Νοοτροπία του Μαχητή: Όταν οι Καιροί Γίνονται Σκληροί, Γίνε Σκληρότερος
-
Οι Περίεργοι Τρόποι που ο Εγκέφαλος σου Επηρεάζεται από τους Άλλους
Αν θέλεις να αναπτύξεις ακόμα περισσότερο τις ικανότητες σου, τότε δες εδώ.
Ως Άνδρας Αξίας δεν χρειάζεται να περιμένεις ανταπόδοση όταν κάνεις κάτι καλό, γιατί ξέρεις ποιος είσαι. Διάβασε το βιβλίο. Βρες το εδώ.
Καλή συνέχεια
